انحصار 3G، زنده نگه داشتن رایتل با تنفس مصنوعی
وحید صفایی – روزنامه خراسان : مدیر عامل رایتل گفت: "رایتل به دلیل تحریم‌ها و ارتباط تصویری هنوز نتوانسته بازار و جایگاه خودش را بین مردم پیدا کند و به اعتقاد من، دولت و حاکمیت باید فرصتی را در اختیار ما قرار دهند تا بتوانیم فرصت از دست رفته را جبران کنیم". به نقل از تسنیم مجید صدری درباره رویکرد رایتل نسبت به صدور مجوز نسل‌های سوم و چهارم برای دیگر اپراتورها از سال آینده اظهار کرد: "بالاخره این که به رقبای ما این پروانه را بدهند در بازار ما هم تاثیر دارد ولی چیزی که ما دنبالش هستیم این است که رایتل به دلیل تحریم‌ها و ارتباط تصویری هنوز نتوانسته بازار و جایگاه خودش را بین مردم پیدا کند".
وی افزود: "بنابراین به اعتقاد من، دولت و حاکمیت باید فرصتی را در اختیار ما قرار دهند تا بتوانیم فرصت از دست رفته را جبران کنیم".
امید به تمدید دوره انحصار رایتل و نسبت دادن شکست اقتصادی رایتل به تحریم‌ها، دو موضوع متضاد است. چه بسا اگر شرکت رایتل به علت تحریم‌ها نتوانسته خدمات نسل سوم را در ایران عمومی کند، دیگر شرکت‌ها نیز با این تحریم روبهرو هستند. پس واقعا چرا مدیران رایتل تا به این اندازه از پایان یافتن دوره انحصار خدمات 3G نگران هستند؟
زمانی که اپراتور سوم یا همان رایتل موفق به کسب پروانه خدمات نسل سوم شد، رقبای زیادی نداشت. در واقع به لطف دولت سابق، پروانه اپراتور سوم به رایتل هدیه داده شد و هیچ یک از شرکت‌های توانمندی که در مزایده پروانه خدمات نسل سوم تلفن همراه شرکت کرده بودند، مجاز به دریافت پروانه شناخته نشدند. دولت سابق راه را برای رایتل صاف کرد و این پروانه را به یکی از شرکت‌های وابسته به وزارت رفاه هدیه داد اما در مقابل رایتل چگونه عمل کرد؟
گلایه‌های امروز مدیران رایتل از برداشته شدن دوره انحصار خدمات 3G به علت تحریم‌ها نیست. شرکت رایتل تا مدت‌ها نتوانست مجوز نصب چند BTS را در تهران کسب کند و ناتوانی مدیران این شرکت در انجام یک مذاکره موفق، از تحریم‌ها ریشه نگرفته است.
تا مدت‌ها سیستم مناسبی برای صدور قبوض مکالمات برای مشترکان این شرکت وجود نداشت، چرا که این شرکت ساز و کار اداری لازم برای خدمات‌دهی در سطح یک کشور را در اختیار نداشت. ضعف مدیریت در رایتل تا آن جا پیش رفت که این شرکت نه تنها در فرصت طول و دراز خود برای دایر کردن خدمات، از عمل به تعهدات خود باز ماند بلکه ارائه کف خدمات این شرکت تنها در یک شهر بعد از یک سال تاخیر انجام شد. حال امروز اپراتوری که همه چیز خود را از الطاف بی‌حساب دولت قبلی به دست آورده است، چگونه تقاضا می‌کند که باز هم مورد حمایت قرار گیرد؟
بی‌توجهی مردم به خدمات نسل سومی رایتل به دلیل نامناسب و گران بودن خدمات این شرکت است. اینترنت همراه این شرکت در بیشتر نقاط بسیاری از کلان شهرهای ایران با نبود آنتن رو به رو است و در مقایسه با اینترنت سیمی معمول در منازل نیز به مراتب گران‌تر است. پس چرا مردم باید به این خدمات بها دهند و پول خود را برای چیزی صرف کنند که با یک الگوی اشتباه اقتصادی، نه امروز و نه تا صد سال دیگر، به بازدهی نخواهد رسید.
الطاف مکرر دولت قبلی در حق رایتل، ظلم در حق مردم ایران بود و باعث شد مردم به خدمات قدیمی تلفن همراه بسنده کرده و از خدمات نوین و پیشرفته روز جهان محروم بمانند.
واگذاری پروژه‌های کلان مخابراتی به شرکتی کوچک و بی‌تجربه، نمی‌توانست نتیجه‌ای جز شکست که امروز رایتل با آن روبهرو است، داشته باشد و جای تعجب نیست که هر از گاهی بشنویم که مدیران این شرکت، به دنبال کسب امتیازهای نامتعارف و غیرقانونی از دولت باشند.