دیگر نگران آتش گرفتن باتری‌های لیتیومی نباشید
گروهی از دانشمندان دانشگاه استنفورد طی آزمایشات و تحقیقات راهی یافته‌اند که بتوان از آتش‌سوزی ناگهانی باتری‌های به کار رفته گوشی‌های هوشمند جلوگیری کرد.
در اکثر دستگاه‌های دیجیتالی از باتری‌های لیتیومی استفاده میشود. همه‌چیز از ساعت‌ها و گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها گرفته تا وسایل نقلیه و حتی خانه‌ها نیروی خود را از این نوع باتری‌ها می‌گیرند. این باتری‌ها سال‌هاست که به عنوان منبع پاکی از انرژی به حساب می‌آیند و بسیار کارآمد هستند، اما گاهی اوقات ممکن است این باتری‌ها ناگهان شعله‌ور شده و خسارت به بار بیاورند.
این اتفاق اگر در گوشی‌های هوشمند رخ دهد، عواقب بدی خواهد داشت چرا که معمولا این دستگاه‌ها را همه‌جا به همراه دارید و تا حد خطرناکی نزدیک به خود نگه می‌دارید. البته، درست است که این اتفاق به ندرت رخ می‌دهد، اما این دلیل نمی‌شود که از آن چشم‌پوشی کنیم. آتش گرفتن این باتری‌ها مشکلی است که باید در نظر گرفته شود و روی آن کار شود.
دانشمندان دانشگاه استفورد آمریکا روشی را یافته اند که به کمک آن می‌توان باتری‌های لیتیومی را در آینده بسیار امن‌تر کرد. از آن مهم‌تر، این یافته می‌تواند کمک کند که صنعت توسعه‌ی باتری‌های لیتیوم سولفوری و لیتیوم هوایی سرعت بیشتری بگیرد. ناگفته نماند، این باتری‌های ذکرشده 10 برابر باتری‌های لیتیومی معمولی انرژی دارند. تصویر کنید که عمر باتری گوشی شما 10 برابر شود.
مشکل باتری‌های لیتیومی کنونی چیست؟
به نظر می‌رسد مانع بزرگی بر سر راه نحوه‌ی عمل‌کرد باتری‌های لیتیومی کنونی قرار دارد. این مسئله می‌تواند یکی از دلایل اصلی آتش گرفتن باتری‌ها باشد.
باتری‌های لیتیومی با گذر زمان تحلیل می‌روند. با فاسد شدن الکترود‌ها، دندریت‌هایی (رشته‌هایی بلند و کوتاه) بر سطح آن می‌نشینند. این دندریت‌ها می‌توانند به لایه‌ای که محافظ نیمه‌ی سالم باتری است، نفوذ پیدا کنند. این مسئله می‌تواند علت داغ کردن بیش از حد و حتی بروز آتش‌سوزی باتری باشد.
راه حل برای دندریت باتری‌ها
اخیرا گروهی از محققان راه‌هایی برای ساخت "باتری‌های هوشمند" پیدا کرده‌اند. این باتری‌های هوشمند می‌توانند وجود دندریت‌های دردسرساز را تشخیص دهند و این موضوع را به کاربر هشدار دهند. اما، این یک راه حل محسوب نمی‌شود و بیشتر جنبه‌ی امنیتی دارد.
محققان با افزودن چند ماده‌ی شیمیایی که تعداد افراد بسیار کمی از وجود آنها آگاه بودند توانستند از رشد این دندریت‌ها بر باتری‌های قدیمی جلوگیری کنند. به کمک این ماده‌های شیمیایی، به جای دندریت‌های دراز و نازکی که قابلیت نفوذ به محافظ را داشتند، رسوب‌هایی پهن‌تر و گرد بر سطح باتری‌ها تشکیل شدند که بسیار کم‌خطر هستند. این ماده‌های شیمیایی لیتیوم نیترات و لیتیوم پلی‌سولفاید هستند.
این روش همچنین این امکان را فراهم می‌کند که باتری‌ها در دراز مدت عمل‌کرد بسیار بهتری داشته باشند. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که با 150 بار شارژ کردن، باتری‌های معمولی به میزان چشم‌گیری فرسوده می‌شوند. این در حالی است که با افزودن دو ماده‌ی شیمیایی یاد شده، محققان توانستند باتری‌ها را 300 بار شارژ کنند و 99 درصد کارایی آنها را حفظ کنند. پس، استفاده از این روش نه تنها باتری‌ها را بی‌خطر می‌سازد، بلکه آنها را بسیار نیرومندتر می‌کند.
این یافته می‌تواند تحولی بزرگ در گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های ما ایجاد کند، اما باید نگاه‌مان فراتر از اینها رود چرا که این باتری‌ها موارد مصرفی دیگری هم دارند. در اکثر گوشی‌های هوشمند نمی‌توان باتری را جدا کرد. علاوه بر این، اکثر کاربران پس از مدت کوتاهی و قبل از اینکه باتری به میزان قابل توجهی فرسوده شود، گوشی خود را عوض می‌کنند و اگر هم آن را نگاه دارند، راهی برای تعویض باتری ندارند. اما این نکته در مورد تمام وسایل الکترونیکی صدق نمی‌کند.
بعضی از محصولات، مثل خودروهای برقی و باتری‌های خانگی برای مدت‌های طولانی استفاده می‌شوند و اگر نخواهیم که آنها پس از مدتی آتش بگیرند باید چنین تغییری در باتری‌هایشان صورت بگیرد.