پیام چندرسانه‌ای (MMS) که به یکی از سرویس‌های پایه اپراتورهای تلفن همراه دنیا تبدیل شده است، پس از قطعی اجباری 2 ساله در سل 86 نتوانست خود را احیا کند و آئین‌نامه تحدیدکننده آن هم این سرویس را به حاشیه برد.
به گزارش عصر ارتباط، درحالی که اینفورما گزارش داده است که بخش مهمی از ترافیک و درآمدهای اپراتورهای تلفن همراه دنیا به MMS اختصاص دارد و این سرویس در کشورهایی همچون آمریکا و چین از ترافیک پایدار و درحال رشدی برخوردار است اما ترافیک آن در ایران حتی به گرد پای پیام کوتاه هم نمی‌رسد.

5/628 میلیون مشترک چاینا موبایل و چاینا تله‌کام در سال 2010  توانستند 8/53 میلیارد MMS ارسال کنند که در مقایسه با سال قبل از آن 4/18 درصد افزایش داشته است. در آمریکا نیز 1/265 میلیون مشترک چهار اپراتور این کشور تقریبا 9/41 میلیارد پیام چندرسانه‌ای ارسال کردند که در مقایسه با سال قبل از آن رشد 4/64 درصدی را تجربه کرد.

اما بازار ایران علیرغم گذشت 5 سال از عرضه عمومی این سرویس با رکود بالایی مواجه است بطوریکه ایرانسلی‌ها روزانه یک میلیون و 200 هزار و 5 میلیون و 552 هزار و 392 مشترک همراه اول روزانه 80 هزار MMS در شبکه خود تبادل می‌کنند.

بیزینس مانیتور تخمین زده است که سرویس‌های MMS و GPRS به طور ترکیبی 20 درصد از کل درآمدهای اپراتورهای ایران از محل سرویس‌‌های دیتا را تشکیل می‌دهند.

براساس آمار گفته شده، همراه اول به طور متوسط سالیانه یک میلیارد و 440 میلیون تومان و ایرانسل 13 میلیارد و 824 میلیون تومان از محل این سرویس درآمد کسب می‌کنند. سرویسی که می‌توانست پیش از ورود نسل سوم تلفن همراه به نقطه عطف سرویس‌های موبایلی در ایران تبدیل شود اما توقف 2 ساله آن و سپس آئین‌نامه آن موجب شد تا استقبال از آن با رکود مواجه شود.

در دنیا ترافیک پیام چندرسانه‌ای در مقایسه با ترافیک پیام کوتاه بسیار اندک است و تنها مختص به ایران نیست بطوریکه پیش‌بینی می‌شود سهم 2/5 درصدی آن از ترافیک اپراتورها در سال 2011 به 1/4 درصد در سال 2016 افزایش یابد.

در هر حال MMS در مقایسه با ترافیک اندکش اما یک سرویس پرسود برای اپراتورها است و در سال 2011 نیز معادل 2/11 درصد از درآمد اپراتورها را به خود اختصاص داد و پیش‌بینی می‌شود این میزان تا سال 2016 به 3/16 درصد برسد.

اینفورما تخمین زده است که درآمدهای جهانی پیام چندرسانه‌ای تا سال 2016 به 7/20 میلیارد دلار برسد که بیش از عدد 1/12 میلیارد دلاری سال 2011 است. در سال 2011 تعداد MMSهای ارسالی به 6/148 میلیارد رسید و پیش‌بینی می‌شود ترافیک آن تا سال 2016 به 5/387 میلیارد برسد.

به نظر می‌رسد اپراتورهای تلفن همراه حداقل در بازارهای اشباع شده به صورت فعال روی سرویس MMS و توسعه برنامه‌های کاربردی آن سرمایه‌گذاری نکنند اما همچنان به به عنوان یک بیزینس به آن می‌نگرند که به طور خاص سوددهی دارد و سرمایه اندکی برای به روزرسانی شبکه آن نیاز است. اما اپراتورهای ایرانی با آئین‌نامه سفت و سخت پیام‌های چندرسانه‌ای که از سوی کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به آنها ابلاغ شده است و مشترک باید درخواست جداگانه‌ای برای فعال‌سازی این سرویس ارائه داده و احراز هویت شود و تعهد بدهد، مواجه هستند و از سوی دیگر، مشترکان با مشکل فیلترینگ در پیام‌ها نیز مواجه هستند که امکان بسیاری از پیام‌های خود را به دلیل خطاهای ماشینی نیز ندارند.

استقبال محدود از این سرویس در ایران درحالی است که در هر 2 بازارهای توسعه یافته و درحال رشد، MMS توسط اپراتورها، برندهای مختلف و آژانس‌های تبلیغاتی و دیگر شرکت‌ها و نهادهای دولتی برای ارائه خدمات ارزش افزوده استفاده می‌شود تا علاوه بر ارائه تبلیغات موبایلی، کمپین‌های بازاریابی نیز راه‌اندازی کنند و سرویس‌های اطلاعاتی و سرگرمی نیز به مشتریان ارائه کنند. سرویس‌هایی که کمتر کسی در ایران به سراغ آنها رفته است و پتانسیل‌های آموزشی، تجاری و فرهنگی فراموش شده به استفاده کاربران از آنها در مواجه با محدودیت‌های فراوان کاسته شده است. درحالی که وقتی از این سرویس به عنوان یک کانال ارائه خدمت استفاده می‌شود، یک سرویس با ارزش تلقی شده و درآمدهای بیشتر و به دنبال آن سود بیشتری را برای اپراتور به دنبال خواهد شد.

استفاده از این سرویس به شبکه‌های اجتماعی نیز کشیده شده است بطوریکه فیسبوک و توئیتر نیز به دنبال ارائه سرویسی هستند تا کاربران‌شان با استفاده از کدهای کوتاه MMSهای تصویری خود را روی فیس بوک آپلود کنند.

در همین راستا در سال 2011 اپراتور O2 بریتانیا سرویس MMS توئیتر را روی شبکه خود فعال کرد تا مشترکانش با ارسال MMS به شماره کوتاه 86444 امکان به روزرسانی توئیتر خود را داشته باشند. زین بحرین نیز همین سرویس را به قیمت 31/1 دلار به ازای هر پیام برای مشترکان خود فعال کرده تا درآمدهایش از محل این سرویس را افزایش دهد. درآمدهایی که اپراتورهای ایرانی ناخواسته از آن محروم و مشترکان ایرانی به اجبار از آن دور نگه داشته شده‌اند.