دنیای‌اقتصاد- گوشی‌های موبایل در سال‌های اخیر همیشه محبوب‌ترین و کاربردی‌ترین دستگاه‌های دیجیتال شخصی و همراه بوده‌اند که به دلیل همین محبوبیت، بازار رو به رشد و پررونقی هم داشته‌اند.

با وجود آنکه شرکت‌های مختلفی سعی کردند وارد این بازار داغ و پر رونق شده و سهمی از آن را به‌دست بیاورند، اما تنها چند شرکت فعال توانستند در این بازار موفق و شناخته بشوند. این شرکت‌های بزرگ در واقع همان‌هایی هستند که توانستند در طول چهل سالی که از عمر تلفن همراه در جهان می‌گذرد گوشی‌هایی با طراحی، تکنولوژی یا کاربری متفاوت و منحصر به فرد تولید کنند که بتوانند بازار را تحت تاثیر خودشان قرار بدهند. با این اوصاف است که مجله معتبر InformationWeek به تازگی به بررسی و معرفی بهترین و بدترین گوشی‌های موبایل در تاریخ این صنعت پرداخته است.

بهترین: مدل StarTAC از Motorola

این گوشی افسانه‌ای که در سال 1996 به بازار معرفی شد، در واقع اولین گوشی موبایل با طراحی تاشو در دنیا است. البته مدل‌های قبلی موتورولا مانند MicroTAC هم طراحی شبیه به گوشی‌های تاشو داشتند. StarTAC جنجال زیادی در بازار به پا کرد و خیلی زود به خاطر ابعاد کوچک و طراحی ارگونومیکش در میان کاربران محبوب شد. البته قیمت گران هزار دلاری این گوشی هم در آن زمان کمی بحث‌برانگیز بود. با این همه اما این قیمت گران نتوانست فروش این گوشی انقلابی را تحت تاثیر قرار بدهد و شرکت موتورولا اعلام کرد که این گوشی تا اوایل دهه 2000 و قبل از آنکه تولیدش متوقف شود، چیزی در حدود 60 میلیون دستگاه فروش داشته است.
بدترین: مدل Xelibri از Siemens

این گوشی که در سال 2003 به بازار عرضه شد در واقع اولین تلاش‌ها برای طراحی و ساخت گوشی‌های مبتنی بر مد روز است که همیشه هم موفق نیستند. گوشی‌های سری Xelibri شرکت زیمنس نمونه خوبی برای گوشی‌های موبایل مد روز هستند که همیشه در دسته بدترین‌ها از نظر طراحی قرار می‌گیرند. این سری شامل هشت مدل گوشی با طراحی عجیب و در واقع زشت بودند که بیشتر با هدف جلب نظر خریداران خانم طراحی می‌شدند. خط تولید این گوشی‌ها بعد از دو سال و به دنبال عدم استقبال خوب در بازار، متوقف شد. در واقع کمتر کسی حتی از میان خانم‌ها می‌خواهد گوشی با طراحی شبیه جعبه لوازم آرایش یا دماسنج‌های دیجیتالی بخرد.
بهترین: Blackberry

بسیاری از طرفداران تکنولوژی هنوز هم در دسته عاشقان بلک بری قرار دارند؛ گوشی موبایل پرطرفداری که به خاطر قابلیت دسترسی به ایمیل و صفحه کلید کامل و جالبش تا قبل از ورود آی‌فون توجه بازار را به خودش معطوف کرده بود. این گوشی اما هنوز هم با وجود تلاش‌های شرکت تولیدکننده‌اش نتوانسته در میان رقابت شدید گوشی‌های هوشمند آندرویدی و آی‌فون‌ها جایی برای خودش دست و پا کند. با این همه اما این گوشی همیشه در ذهن کاربران ماندگار می‌شود، چرا که در نیمه دهه 2000 محبوبیت زیادی به خصوص در میان کاربران تجاری و حرفه‌ای پیدا کرده بود. به عقیده بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران بازار موبایل، این گوشی کمک زیادی به شکل‌گیری و پذیرش موبایل‌های هوشمند در بازار توسط مصرف‌کنندگان کرد.
بدترین: مدل N-Gage از Nokia

درست چهار سال قبل از اینکه شرکت اپل پخش‌کننده موسیقی محبوبش یعنی iPod را با یک گوشی موبایل ترکیب کند و آی‌فون را بسازد، نوکیا یک گوشی موبایل هیبریدی را تولید کرد. گوشی‌های سری N-Gage در واقع با یک گوشی موبایل و کنسول بازی همراه بودند که برای طرفداران بازی‌های ویدئویی و گیمرهای پرمشغله طراحی شده بود. این گوشی‌ها اما نتوانستند حتی نظر این دسته از کاربران هدف را هم به خودشان جلب کنند. طراحی کلیدهای گیم این گوشی‌ها از آنجا که در درجه اول برای استفاده گوشی بود، چندان راحت نبود و در نهایت آنها را به یکی از زشت‌ترین گوشی‌های موبایل تاریخ تبدیل کرد.
بهترین: مدل Razr از Motorola

این گوشی تاشو که در سال 2004 وارد بازار شد، اوج طراحی هنری و صنعتی موتورولا را نشان می‌دهد. این گوشی جالب در آن زمان باریک‌ترین گوشی تاشو به حساب می‌آمد که تا قبل از آمدن موبایل‌های هوشمند توانسته بود یکی از پرفروش‌ترین‌های بازار باشد. طراحی این گوشی برای صحبت کردن و ارسال پیام کوتاه بسیار راحت بود. در سال 2011 اما با آمدن گوشی‌های کابردی‌تر به بازار، خط تولید این سری گوشی‌ها به سری Droid که موبایل‌های هوشمند آندرویدی بودند تغییر کرد.
بدترین: مدل Pokr E1 از Motorola

دو سال قبل از آنکه آی‌فون وارد بازار شود، دو شرکت اپل و موتورولا با همکاری یکدیگر اولین گوشی موبایل جهان را که پخش کننده موزیک‌های آیتیونز بود به بازار معرفی کردند. این گوشی اما به خاطر ضعف‌هایی مانند عدم اجرای بیش از 100 فایل موسیقی، عدم دسترسی به Wi-Fi و نداشتن پورت USB به سرعت در بازار شکست خورد. 
بهترین: مدل iPhone از Apple

این گوشی در سال 2007 روانه بازار شد و توانست انقلاب بزرگی در صنعت موبایل‌‌های هوشمند ایجاد کند. فهرست بلند نوآوری‌های به کار رفته در آی‌فون با نمایشگر بزرگ 5/3 اینچی، تمام لمسی و رنگی شروع می‌شد. بعد از آن فروشگاه اپلیکیشن‌های آی‌فون که در سال 2008 راه‌اندازی شد، در واقع یک فرهنگ جدید استفاده از گوشی‌های موبایل مبتنی بر برنامه‌های کاربردی را در میان کاربران رواج داد که تا حالا هم باقی مانده و مبنای کار شرکت‌های تولید کننده دیگر هم شده است. هرچند این روزها موبایل‌های آندرویدی فروش بیشتری از آی‌فون را در اختیار دارند، اما اپل توانسته است امتیاز تولید اولین موبایل هوشمند واقعی را برای خودش نگه دارد.
بدترین: مدل Serene از Bang & Olufsen

این گوشی در سال 2005 وارد بازار شد و طراحی ساده و کوچکش در ابتدا نظر بسیاری از کاربران را به خودش جلب کرد؛ اما اپل با تولید آی‌فون کاری کرده بود که دیگر مدل‌های معمولی و نه‌چندان خلاقانه دیگر چندان در بازار نمی‌توانستند به موفقیت برسند. از آنجا که کارآیی بیشتر همیشه بر زیبایی ارجحیت دارد، این گوشی هم نتوانست عمر چندان زیادی در بازار رقابتی گوشی‌های موبایل داشته باشد. 
بهترین: مدل Galaxy S III از Samsung

اولین موبایل هوشمند آندرویدی در سال 2008 درست یک سال بعد از عرضه آی‌فون وارد بازار شد؛ اما سیستم عامل گوگل روزها اول حضور چندان پر رنگی در بازار هوشمندها نداشت. در میان مدل‌های مختلف و متنوعی که از موبایل‌های هوشمند آندرویدی وارد بازار شدند، اما هیچ کدام نتوانستند موفقیت سری Galaxy S شرکت سامسونگ را در بازار به‌دست بیاورند. مدل Galaxy S III که در سال 2012 روانه بازار شد اما در میان گوشی‌های این سری به خاطر قابلیت‌های بهتر، موفق‌ترین بوده و به عقیده بسیاری از فعالان بازار سامسونگ را به رقیب شماره یک اپل در بازارهای جهانی تبدیل کرده است.
بدترین: مدل X5-01 از Nokia

شاید انصاف نباشد که این گوشی را در دسته زشت‌ترین‌ها قرار بدهیم. این گوشی که در سال 2010 در چین معرفی شد با قابلیت‌هایی مانند کیبورد کامل کشویی و نمایشگر 3/2 اینچی با کیفیت در دسته مدل‌های خاص با طراحی جالب قرار می‌گرفت. با این همه اما این گوشی به خاطر طراحی تکراری و مربع شکلش که هیچ شباهتی به مدل‌های ارگونومیک زمان خودش نداشت، نتوانست موفقیت خوبی در بازار به دست بیاورد.