چند درصد ایرانی‌ها هنوز با دایل‌آپ آنلاین می‌شوند؟!
شاید از نظر عده‌ی بسیاری اینترنت دایل آپ دیگر چندان در بین مردم رواج نداشته باشد اما بنا بر برخی آمارهای منتشر شده همچنان استفاده از این روش سومین شیوه پرطرفدار برای ورود به دنیای مجازی محسوب می شود.
تا پایان سال 1391 شش میلیون و 934 هزار و 760 نفر از کاربران اینترنت کشور برای اتصال شیوه دایل آپ را مورد استفاده قرار داده اند که این موضوع به این معنی است که هنوز هم 9.23 درصد از کاربران بوسیله اینترنت دایل آپ به شبکه جهانی وب متصل می‌شوند .
طبق آمارهای منتشره تا پایان سال 91 این شیوه سومین روش اتصال به اینترنت در کشور بوده است. این درحالی است که در سال 90 تعداد کاربرانی که از طریق اینترنت دایل‌آپ به اینترنت متصل می‌شدند شش میلیون و 934 هزار و 760 نفر بوده و روش دایل آپ به عنوان دومین روش اتصال به اینترنت در بین کاربران ایرانی رواج داشته است.
اما در فاصله ای نه چندان دور و تنها همین چهار یا پنج سال پیش یعنی در سال87 این روش پرطرفدار ترین شیوه اتصال به اینترنت به شمار می رفت و شش میلیون و 782 هزار و 240 نفر از این راه برای گشت و گذار در دنیای مجازی استفاده می کردند.طی سال های پس از آن نیز با وجود روی کار آمدن و گسترش استفاده از شیوه های دیگری مانند اینترنت موبایلی یا همان GPRSنیز تعداد کاربران دایل آپی حداقل از نظر تعداد فرقی نکرد که البته با توجه به افزایش ضریب نفوذ اینترنت طی این سال ها شاید این رقم دیگر به معنای بازار گرم دایل آپ نباشد اما در هر صورت از نظر تعداد افراد این شیوه همچنان همان میزان کاربر سال های رواج خود را حفظ کرده است.
اکنون به منظور دستیابی به شبکه اینترنت از گزینه‌های پرشماری استفاده میشود و کاربران از فیبر نوری و ADSLگرفته تا اینترنت موبایل شیوه های مختلفی برای دسترسی به اینترنت دارند که یکی از این گزینه‌ها، گزینه شماره‌گیری (Dial-Up) به شرکت خدمات اینترنتی (ISP) محسوب میشود. از این روش، در سازمان‌های کوچک و برخی کاربران خانگی استفاده می‌کنند به این صورت که یک خط اختصاصی به یک شبکه محلی متصل میشود و در واقع سرویسی است که با شماره‌گیری خط تلفن معمولی شما را به اینترنت متصل می‌کند.
مودم‌های شماره‌گیر جدید معمولاً دارای حداکثر سرعت تئوری ۵۶ کیلوبیت بر ثانیه هستند اگرچه در اکثر موارد به علت اتفاقاتی که در این شبکه‌ها رخ می‌دهد این سرعت به حداکثر 53 کیلوبیت بر ثانیه کاهش پیدا می‌کند.
روش نام‌برده در گذشته برای سازمان‌های بزرگی که دارای کاربران متعدد با نوع استفاده متنوع از اینترنت بودند، راه حل مناسبی بود. سازمان‌ها و نهادهایی هم که تمایل به راه‌اندازی وبگاه و یا سرویس پست الکترونیکی و سایر سرویس‌های اختصاصی خود در اینترنت را دارند هم می‌توانند از گزینه استفاده کنند.
اما در این بین هنگامی که به سراغ دکه‌های روزنامه فروشی و یا مغازه‌ها می‌رویم و از آن‌ها در رابطه با وضعیت خرید کارت‌های اینترنت دایل آپ می‌پرسیم پاسخ اکثر آن‌ها این است که کارت‌هایشان دیر به دیر فروش می‌رود. در این رابطه یک مغازه دار اعتقاد داشت: مردم همانند سابق به سراغ کارت‌های اینترنت دایل‌آپ نمی‌آیند اما هنوز هم عده‌ای وجود دارند که از طریق خرید کارت به اینترنت متصل می‌شوند. ما خودمان در مغازه دو مدل کارت اینترنتی مطعلق به دو شرکت اینرتنتی مختلف داریم که یکی از آن‌ها دو هزار تومان و دیگری چهار هزار تومان است. کاربرانی که هر دو کارت را خریداری کرده‌اند در رابطه با سرعت هر دو می‌گوییند چندان بالا نیست. درحقیقت فرقی که این دو کارت با یکدیگر دارند در خدماتی است که به مشتریانشان ارائه می‌دهند. یکی از آن‌ها روی کارت خود نوشته 100 ساعت اینترنت شبانه و روی دیگری نوشته 50 ساعت اینترنت شبانه.
اما این تنها روش اتصال اینترنت دایل آپ نیست. شرکت‌هایی نیز وجود دارند که اینترنت دایل آپ خود را هوشمند معرفی می‌کنند و با ارائه تنها یک شماره به کاربرانشان آن‌ها به شبکه جهانی اینترنت متصل می‌کنند. در پایان ماه با توجه به قیمتی که برای هر دقیقه روی کارت اینترنت نوشته شده هزینه مدت زمان استفاده شده در طی یک ماه روی قبض تلفن خانه حساب میشود.
در این رابطه یک کارشناس اینترنتی می‌گوید: روش اینترنت هوشمند به این صورت برای ارائه دهنده آن سود دارد که میزانی از مبلغ روی قبض تلفن به شرکت مذکور به عنوان سود داده میشود. این روش و درکل اینترنت دایل‌آپ در دنیا دیگر رایج نیست و به خاطره‌ها پیوسته است اما ما در ایران بیشتر در مناطقی که از لحاظ مالی با مشکلاتی مواجه هستند از این طریق به اینترنت اتصال پیدا می‌کینم.
هنگامی که این موضوع را با یکی از کاربران ساکن تهران به نام خشیار موذنی که هنوز هم از طریق اینترنت دایل‌آپ اتصال پیدا می‌کند، مطرح کردیم پاسخ داد: من خودم از اینترنت دایل آپ استفاده می‌کنم و همانند گذشته سرعت این سرویس چندان تعریفی ندارد. من تنها از خبرخوان در اینترنت استفاده می‌کنم، به همین دلیل نیازی به سرعت بالا ندارم و از موبایلم برای سایر خدمات اینترنتی کمک می‌گیرم. البته چند وقت پیش تمایل به خرید یک سرویس 128 کیلوبیت از مخابرات منطقه داشتم که به دلیل پر بودن سرویس‌های این شرکت قادر به انجام این عمل نشدم.
اما کاربری دیگری که در استان خراسان جنوبی زندگی می‌کند رضا برزگر نام دارد دلایل استفاده از اینترنت دایل‌آپ را به نحوه دیگری برایمان بازگو کرد: متاسفانه درآمد خانواده ما خیلی زیاد نیست. با توجه به اینکه یک خانواده هشت نفری هستیم به سختی با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم می‌کنیم. من پسر بزرگ خانواده هستم و با پس‌انداز‌هایی که کردم توانستم یک کامپیوتر شخصی آن‌هم با امکانات قدیمی تهیه کنم. اگر می‌خواستیم به اینترنت از طریق ADSL متصل شویم باید هزینه‌هایی مانند مجهز کردن خطوط تلفن به این تکنولوژی و هزینه دستگاه مودم را نیز متحمل می‌شدیم. درحال حاضر فقط از اینترنت برای اخبار و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنم چراکه سرعت و قیمت اینترنت دایل‌آپ در کشور چیزی بیشتر از این را به من اجازه نمی‌دهد.
در هر حال اگرچه هنوز هم چیزی در حدود هفت میلیون نفر از کاربران ایرانی از اینترنت دایل‌آپ استفاده می‌کنند اما این روش اتصال به اینترنت در دنیا چندان رایج نیست و تعداد شرکت‌هایی که در این زمینه کار می‌کنند رو به کاهش است چراکه کاربران دیگر تحمل انتظار کشیدن و خیره شدن به پیام "سایت در حال بارگذاری است" را ندارند. به علاوه با بوجود آمدن سرویس‌های حجمی پرسرعت که قیمتی پایین دارند بسیاری از کاربران تمایل به استفاده از اینترنت پرسرعت را پیدا کرده‌اند و دایل‌آپ را به حال خود رها کرده‌اند. شاید تنها هزینه‌ای که برای بعضی از کاربران سنگین باشد خرید یک مودم ثانویه است.