هنرپیشه‌ای که زمینه‌ساز اختراع وای‌فای شد
هدی لامار، هنرپیشه عصر طلایی هالیوود، یادآور دورانی است که در آن حضور زنان در جهان تکنولوژی و نوآوری نادیده گرفته می‌شد.
براساس گزارش تلگراف، چهره و بازی‌های هدی لامار ( Hedy Lamarr )، هنرپیشه اتریشی‌الاصل آمریکایی که در نوامبر سال 1914 متولد شده و در سال 2000 از دنیا رفته‌است، در عصر طلایی هالیوود او را به شهرت زیادی رسانده بود، اما او در زمینه دیگری نیز به شهرت رسید، علاقه او به تکنولوژی باعث شد لامار دست به اختراعی بزند که در نهایت منجر به ساخت سیستم‌های وای‌فای و موبایل شود.
لامار که 100 سال پیش در چنین روزی در وین اتریش متولد شده‌است، در جنگ جهانی دوم تلاش کرد خطر نظامی بزرگی را خنثی کند. اما کمتر کسی او را به خاطر این توانایی‌هایش می‌شناسد. او برای اینکه مانع از از کارافتادگی اژدرهای کنترل از راه دور شود، نوعی نسخه اولیه از ارتباطات طیف گسترده را ابداع کرد،اختراعی که به بنیان و اساس تکنولوژی‌های وایرلسی مانند بلوتوث و وای-فای تبدیل شد.
موفقیت او یادآور این نکته است که زنان از گذشته در ابداع بسیاری از تکنولوژی‌هایی که امروزه بسیار پرکاربرد و محبوب هستند، نقشی کلیدی داشته‌اند. بسیاری از شرکت‌های بزرگ طی سال گذشته نمودارهای آماری را منتشر کرده‌اند که در آنها می‌توان شاهد حضور اقلیتی زنان در میان نیروهای کاری این شرکت‌ها بود. برخی از مباحثات بر متقاعد‌سازی زنان برای تمرکز بر تحصیلات پایه و تحصیل در رشته‌های علمی و تکنولوژی تاکید دارند. اما لامار یادآوری است که نشان می‌دهد برای تاثیر‌گذار بودن در تکنولوژی حتما نباید دانشمند بود.
لامار در سن 18 سالگی و پس از ازدواج با همسرش فردریش مندل برای اولین بار با علوم کاربردی آشنا شد. وی پس از ازدواج به شدت تحت نظر همسرش قرار گرفت و حتی از ادامه حرفه هنرپیشگی‌اش بازماند و به نوعی در خانه زندانی شد. همسرش در این دوران از او خواست تا در جلسات کاری‌اش که در آن مباحثی درمورد تکنولوژی‌های نظامی مطرح می‌شد، حضور یابد.
لامار پس از جدا شدن از همسرش، به هالیوود رفته و حرفه هنری‌اش را از سر گرفت. در این دوران بود که وی با نویسنده، آهنگ‌ساز و مبتکری به نام جورج آنتیل آشنا شد. این دو با یکدیگر در زمینه‌های مختلفی مشورت می‌کردند و به زودی موضوع بحث آنها به سوی اژدرهای کنترل از راه دور کشیده شد، یکی از کلیدی‌ترین سلاح‌های جنگ جهانی دوم که به راحتی قابل ردیابی بود و به واسطه امواج از کار می‌افتاد. به زودی لامار با استفاده از اطلاعاتی که در جلسات کاری همسر سابقش به‌دست آورده‌بود، با همکاری آنتیل آغاز به ساخت تکنولوژی جهش فرکانس کرد، تکنیکی برای سوئیچ کردن سریع میان فرکانس‌های همگام‌سازی شده.
نقشه این دو استفاده از نوار پیانو (رولی از کاغذ پانچ شده که هر سوراخ روی آن نشانگر یک نت بود) برای سوئیچ‌کردن میان سیگنال‌هایی بود که از مرکز کنترل به اژدرها ارسال می شد. در این تکنیک سیگنال‌ها در 88 فرکانس سوئیچ می‌شدند، درست به تعداد 88 کلید روی صفحه پیانو. این سیستم ارتباطاتی محرمانه در سال 1942 در آمریکا به عنوان یک اختراع به ثبت رسید، اما تکنیک آنها هرگز توسط ارتش مورد استفاده قرار نگرفت.
این اختراع در دهه 1950،زمانی که شرکت‌های خصوصی درحال ساخت تکنولوژی بیسیمی به نام CDMA بودند، دوباره مورد توجه قرار گرفت. این تکنیک هنوز هم توسط شبکه‌های موبایل، تجهیزات بلوتوث و وای‌فای مورد استفاده قرار دارد.
دو سال پیش از مرگ لامار، بنیاد پیشرو الکترونیک با اهدای جایزه‌ای از او به خاطر مشارکتش در گسترش ارتباطات بی‌سیم تقدیر کرد.