ارزش ٧/٣ تریلیون دلاری بازار محصولات و خدمات اینترنت اشیا
مفهوم اینترنت اشیا (Internet of Things) یا به‌اختصار IOT را اولین‌بار کوین اشتون در سال ١٩٩٩ مطرح و جهانی را توصیف کرد که در آن همه‌چیز هویت دیجیتال دارند و از این طریق سازماندهی می‌شوند.
بررسی‌های مؤسسه تحقیقاتی گارتنر نشان می‌دهد تا سال ٢٠٢٠، بیش از ٢۵ میلیارد وسیله مختلف در جهان از طریق خدمات مبتنی بر اینترنت اشیا، به شبکه‌های اطلاع‌رسانی متصل خواهند بود. شرکت سیسکو نیز گزارشی دارد مبنی بر اینکه تعداد دستگاه‌های متصل به اینترنت در سال ٢٠١۵، ١٨,٢میلیارد به ازای ٧.٢ میلیارد نفر جمعیت جهان خواهد شد و اعتقاد دارد تا غلبه‌یافتن پدیده اینترنت اشیا فقط سه سال زمان باقی است.
پروفسور روب وان کرنبرگ، رئیس انجمن اینترنت اشیای اروپا، نیز در حاشیه سمینار بین‌المللی اینترنت اشیا در اصفهان بیان کرد: اینترنت اشیا جایگاهش را در اروپا پیدا کرده است، اما در اروپا نیز هنوز در قسمت‌های ابتدایی این بحث هستیم و با توجه به فعالیت مهندسان در ایران، شروع این کار سخت نخواهد بود.
براساس بررسی‌های مؤسسه IDC، ارزش بازار محصولات و خدمات اینترنت اشیا تا سال ٢٠١٧ به ٧.٣ تریلیون دلار می‌رسد. درحالی‌که بازار مذکور در سال ٢٠١٢، ۴.٨ فقط تریلیون دلار ارزش داشت. این موضوع اهمیت سودآوری از طریق این فناوری را نشان می‌دهد. ناصرعلی سعادت، رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، معتقد است ضریب نفوذ اینترنت برای دستگاه‌ها تا سال ٢٠٢٠، به بیش از ۵٠ میلیارد دستگاه خواهد رسید و اضافه می‌کند: تعداد اینترنت اشیا باید نسبت به جمعیت کره زمین حداقل دو برابر افراد باشد تا بازار مناسبی حاصل شود و اکنون با این تفاسیر، ما به حدود ٢٠٠ میلیون شیء متصل نیاز خواهیم داشت؛ برای نمونه، شرکت سامسونگ یک حسگر خواب به اسم SleepSense دارد که به افراد کمک می‌کند تا خواب خود را مدیریت کنند.
این حسگر، شامل یک دیسک تخت است که زیر تشک قرار می‌گیرد و بدون هیچ‌گونه تماس و با کمک اینترنت اشیا، تمام حرکات حین خواب، ضربان قلب و تنفس فرد را زیر نظر می‌گیرد و کیفیت و مدت زمان خواب کاربر را تحلیل می‌کند. همچنین کاربر می‌تواند گزارش روزمره فعالیت این دستگاه را روی گوشی هوشمند خود ببیند. به گفته کارشناسان، اینترنت اشیا مزایای بسیاری دارد که می‌تواند در زمینه فردی، اجتماعی، تجارت و در کارهای روزمره تأثیرگذار باشد. از نظر انفرادی، این مفهوم جدید می‌تواند در فرم‌هایی ازجمله سلامتی، امنیت، مالی و سایر کارهای روزمره به کار بیاید؛ برای مثل، انضمام اینترنت اشیا در سیستم ایمنی بدن می‌تواند هم از نظر شخصی و هم برای جامعه مفید باشد.
یک تراشه می‌تواند برای هر فرد نصب شود و به افراد بیمارستانی این امکان را بدهد تا علائم حیاتی بیمار را بررسی کنند. با پیشرفت اینترنت اشیا، دستگاه‌ها می‌توانند بدون هدایت انسان، تصمیم‌گیری کنند و خود را با شرایط انطباق دهند تا انرژی کمتری مصرف کنند. این فناوری، مزایای فراوانی در تجارت، مسائل انفرادی، جلب مشتری، محیط زیست و جامعه دارد، اما همچون سایر فناوری‌ها، عواقبی دارد که متعاقبا ایجاد میشود. بااین‌حال سه مشکل اساسی ایده اینترنت اشیا را تهدید می‌کند؛ نقض حریم شخصی، اتکای بیش از اندازه بر فناوری و فقدان شغل. اینها مشکلاتی هستند که همیشه وقتی همه‌چیز بر عهده اینترنت گذاشته میشود، وجود دارند.