چگونه بی‌آنکه دیوانه شوید، از خانه دورکاری کنید
از آنجا که ویروس کرونا همچنان در سراسر جهان پخش میشود، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها حفظ فاصلع اجتماعی را به عنوان یکی از راه‌های مقابله با شیوع بیماری، توصیه کرده است. تاکنون کنفرانس‌هایی مثل F8 فیس‌بوک لغو شده‌اند و بسیاری از شرکت‌ها از جمله گوگل، توییتر و اسکوئر (Square) که جک دورسی مدیرعامل هردو آنها است، از کارمندان خود خواسته‌اند که از خانه کار کنند. به عنوان فردی که حدود یک دهه است، دورکاری می‌کنم، می‌خواهم بگویم: آسان نیست. اما ایجاد برخی مرزها باعث میشود دیوانه نشوید.
بله. کار کردن از خانه، مزیت‌های خود را دارد؛ همیشه خانه هستید و می‌توانید سفارش‌هایتان را از پست تحویل بگیرید. می‌توانید هر موسیقی‌ای که می‌خواهید را بلندبلند پخش کنید. لازم نیست صدای گوش‌خراش آدامس جویدن یا بوی بد همکارانتان را تاب بیاورید. اما همیشه باید با انزوا و حواس‌پرتی مبارزه کنید. صرف کردن زمان طولانی بر کار در تنهایی ممکن است باعث شود خودتان را در این میان گم کنید.
اگر کارفرمایتان از شما خواسته در خانه بمانید، در اینجا به برخی راهبردهایی اشاره می‌کنیم که باعث میشود خودتان را جمع‌وجور کنید. این مطلب راهنمایی در زمینه شستن دست‌ها یا مایع دستشویی نیست، بلکه هشداری است مبنی بر ایجاد مرزهای مشخص بین کار و استراحت در زندگی.
لباس بپوشید
لازم نیست لباس رسمی یا اداری بپوشید، اما لباس بپوشید. می‌فهمم که پریدن از روی تخت و رفتن سراغ لپ‌تاپ با زیرشلورای، گول‌زننده است. همینطور استفاده از لپ‌تاپ در تخت، بدون اینکه آدم پشت میز برود. اما این یک تله است. اگر لباس راحت به تن داشته باشید، کار کشیدن از مغزتان و تمرکز دشوارتر میشود. مهم‌تر اینکه اگر بلند نشوید، دوش نگیرید، دندانتان را مسواک نزنید و لباس مناسب نپوشید (هر کاری که تا امروز همیشه قبل از رفتن سر کار انجام می‌دادید) قانون اصلی کار کردن از خانه را شکسته‌اید: مرزها را تعیین کنید.
اگر آماده نشوید، هیچ‌وقت واقعا روز شروع نمی‌شود. به این ترتیب شما از خانه کار نمی‌کنید، صرفا در خانه‌اید و گهگاه با ارائه یک کار، اعلام حضور می‌کنید. اشکالی هم ندارد. شما ربات نیستید. اما اگر قرار است برای مدت‌زمان طولانی از خانه کار کنید، باید طوری با ماجرا برخورد کنید که انگار صرفاً روزی در دفتر است، به غیر از اینکه فضای فیزیکی عوض شده است.
فضای کاری مشخص داشته باشید
روی تختتان کار نکنید. روی مبل، کار نکنید. روی تشک کار نکنید. در واقع، بگذارید بگوییم جایی کار نکنید که به شما امکان می‌دهد دراز بکشید. اگر این‌ها تنها گزینه‌های موجود برای شما هستند، اشکال ندارد؛ سعی کنید میزی پیدا کنید یا چیزی که مثل میز لپ‌تاپ را رویش بگذارید. این مساله به تمرکز کمک می‌کند.
اینکه می‌خواهید دم و دستگاه کاری‌تان را کجای خانه راه بیندازید، به شما بستگی دارد. شاید فضای اداری خوب با میز و با نمایی عالی داشته باشید. اما اگر چنین جایی هم ندارید، مشکلی ندارد. من عموما لپ‌تاپم را روی کانتر آشپزخانه می‌گذارم و کار می‌کنم. نکته اصلی این است که بخشی از خانه را به عنوان محل کار تعریف کنید. این مساله باعث میشود امکان اینکه وقتی در این فضا حضور دارید، حواستان پرت نشود و روی کار تمرکز کنید، افزایش یابد. به یاد داشته باشید وقتی از خانه کار می‌کنید، همیشه در خانه‌اید و در عین حال همیشه سر کارید! به هر قیمتی که شده، باید از اینکه کل آپارتمان یا خانه‌تان فضایی بی‌نظم باشد، جلوگیری کنید. اینطور نمی‌شود زندگی کرد. فضای کاری‌تان هر جا که هست، نظمش را حفظ کنید یا حداقل سعی کنید حداقل قابل مقایسه با فضای کاری‌تان باشد.
بیرون بروید
من هر چند روز یک بار را حداقل به مدت چند ساعتی در کافه می‌گذرانم. تنوعی در مکان، بهانه‌ای خوب برای هواخوری و تعاملی کوتاه با انسان‌هاست. اما این کار با شیوع ویروس کرونا دیگر ممکن نیست. اما حداقل می‌توان اطراف خانه کمی قدم زد. وقتی آدم از خانه کار می‌کند، نه میان‌وعده‌ای در کار است، نه تعاملی و خیلی راحت تمام روز در خانه محبوس میشود. این کار را نکنید. نشستن طولانی مدت برای سلامتی مضر است و وقتی تمام روز به دیوار یا پنجره خیره شده‌اید، مغزتان گیج و خنگ میشود.
نکته: داشتن حیوان خانگی کمک‌کننده است. می‌توانید با حیوانتان بلندبلند صحبت کنید، بی‌آنکه احساس کنید دیوانه شده‌اید.
تلویزیون ممنوع!
متاسفم. به غیر از افرادی که در محیطی کار می‌کنند که سی‌ان‌ان، سی‌ان‌بی‌سی یا هر کانال خبری تمام روز در گوشه‌ای روشن است، تلویزیون ممنوع است. آنطور که فکر می‌کنید، نیست و نمی‌توانید همزمان با سروصدای پشت زمینه کار کنید. این مساله کتاب‌ها، بازی‌های ویدئویی و گاه موسیقی را هم در بر می‌گیرد. در واقع، کاری را که در دفتر یا اداره نمی‌کنید، در خانه هم موقع کار نکنید. مرزها را رعایت کنید!
تنقلاتتان را آماده کنید
خب، شما دنبال خوراکی خواهید رفت، کاری که همه انجام می‌دهیم. چرا وقتی می‌توان خوراکی خورد، تایپ کرد؟ رفتن به سمت کابینت خوراکی‌ها یا آشپزخانه برای ته‌بندی، تعویقی تمام‌عیار است. بهترین پیشنهادی که می‌توانم بدهم این است که خوراکی سالمی را دم دست بگذارید – مثل هویج – و در نهایت هروقت که خوراکی‌تان را پشت میزتان تمام کردید، لااقل انبوهی از خوراکی‌های مضر را وارد شکمتان نکرده‌اید.
فاصله
چیزی که بیشتر از همه در مورد کار در دفتر دلتنگش می‌شوم، رفت و آمد است. ممکن است به نظر عجیب برسد. بله. ترافیک وحشتناک است و متروها پر ازدحام‌ند و هوا غیرقابل‌پیش‌بینی است. اما داشتن تمایزی واضح بین جایی که کار می‌کنید و جایی که کار نمی‌کنید، و گذارندن زمانی بین این دو نقطه، خوب است. وقتی در خانه کار می‌کنید، این فاصله وجود ندارد. راه‌حل مناسبی برای این مورد ندارم. شاید ترک کردن رسانه‌های اجتماعی که همکاران در دورکاری استفاده می‌کنند، در برخی ساعات مشخص، راه مناسبی باشد. عموما آدم‌ها وقتی آنلاین نیستید، پیغام نمی‌دهند؛ به این ترتیب، بین فضای خانه و کار کمی فاصله می‌افتد.
دیوانه نشوید
باید اشاره کرد کار کردن از خانه در وهله اول، وضعیتی لوکس و فوق‌العاده است؛ خیلی از مردم این گزینه را ندارند، و در عین حال نگران مسائل مربوط به مراقبت‌های بهداشتی و شیوع سریع بیماری‌اند. بنابراین در خانه بمانید، اما سعی کنید دیوانه نشوید.