پای نسل چهارم به ایران هم باز میشود؟
بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا چند سالی است که در زمینه ارتباطات تلفنی از شیوه پیشرفته به نام نسل چهارم ارتباطات سیار یا 4G استفاده می‌کنند. در کشور ما نیز مدتی است برخی اپراتورها برای راه‌اندازی و بهره‌مندی از چنین شبکه‌ای اعلام آمادگی کرده‌اند، اما این که ویژگی‌های این نسل جدید ارتباطی چیست و این که آیا پای این تکنولوژی به ایران هم باز خواهد شد یا خیر موضوعاتی است که جای بحث دارد.
به گزارش ایسنا، گفته میشود که نسل چهارم ارتباطات همراه می‌تواند با افزایش سرعت ۱۰ برابری اطلاعات، شرایط متفاوتی را برای کاربران خود رقم بزند.
ویکی پدیا در تعریف ویژگی‌های این نسل ارتباطی آورده است:«نسل چهارم (4G) واژه‌ای است که برای توصیف شبکه‌های بی‌سیم تکامل یافته یا ماورای نسل سوم استفاده میشود و شاید بتوان گفت نام تجاری آن در 3GPP به صورت LTE است.
نسل چهارم، یک راه‌حل جامع بر مبنای IP برای انتقال صدا، تصویر و داده استفاده می‌کند و بر پایه اصل "هرجا و هر زمان" داده‌ها را با سرعتی بسیار بالاتر از نسل‌های قبل در اختیار کاربر قرار می‌دهد. از لحاظ تکنیکی در نگاه ساده سرعت بارگذاری و بارگیری در LTE نسبت به نسل‌های قبل بسیار بالاتر است. البته جدای از نرخ داده بالا، تأخیر کمتر در ارسال بسته‌ها که منجر به کیفیت فوق‌العاده VoIP، ویدئو کنفرانس و سرویس‌های همزمان میشود و همچنین از دید یک اپراتور پهنای باند با کانال‌های متغیر که در محدوده 1.25-20 MHz است.»
اما در حال حاضر در کشور ما شبکه‌های تلفن همراه به طور غالب بر پایه نسل ۲ و ۲٫۵ جی اس ام هستند که با ارتقای تکنولوژی قادر به پشتیبانی از خدمات نسل ۲٫۷۵ موسوم به EDGE نیز خواهند بود. همچنین مدتی است سیم‌کارتهای اپراتور سوم نیز در برخی شهرها وارد بازار شده که این نسل امکان دسترسی همزمان به صدا و تصویر و جابجایی اطلاعات با سرعت بالا – حداکثر تا ۲ مگابیت بر ثانیه – را برای مشترکان فراهم می‌کند.
این در حالی است که فناوری نسل چهارم که امکان استفاده از اینترنت را در هر مکانی با سرعت بسیار بالا و از طریق گوشیهای موبایل ممکن می‌سازد در کشورهای مختلف جهان راه‌اندازی شده و به اعتقاد کارشناسان می تواند فرصت‌های بزرگ و فضای وسیعی را برای رشد اقتصاد دیجیتالی کشورها ایجاد کند.
اما در حال حاضر مدیران سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به عنوان مرجع قانون گذار این بخش خاطرنشان کرده‌اند که حداقل تا دو سال دیگر هیچ اپراتور و شرکتی حق ندارد حتی به صورت آزمایشی هم که شده اقدام به فعالیت در زمینه نسل چهارم ارتباطی کند و تا پایان دوره حفاظت اپراتور سوم هیچ اپراتوری نمی‌تواند حتی به صورت آزمایشی خدمات نسل سوم و چهارم موبایل را ارائه کند.
در این میان رضا تقی‌پور – وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات – هم بر این اعتقاد است که تفاوت عمده‌ای میان نسل سوم و چهارم ارتباطات سیار وجود ندارد و تنها تفاوت نسل چهارم موبایل با شبکه نسل سوم در خدمات ارزش افزوده آن است به نحوی که خدمات نسل چهارم موبایل با پهنای باند بیش از ۸۰ تا ۱۰۰ مگابیت در ثانیه ارائه می شوند.
البته با تمام این تفاسیر، به تازگی با تصویب شورای پژوهشی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات پروژه مطالعه و بررسی نسل چهارم ارتباطات سیار، تحلیل بازار و نحوه ارایه خدمات آن‌ها کلید خورده و گفته می شود پیگیری و تحقیق بر روی این موضوع به خواست سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی صورت گرفته است.
با توجه به مجموع اتفاقاتی که در این حوزه رخ داده به نظر می‌رسد که حداقل تا دو سال آینده باید منتظر بود تا در نهایت مشخص شود که آیا پای نسل چهارم به ایران هم باز میشود یا راه اندازی این شبکه همچنان تا آینده‌ای نا معلوم به تعویق خواهد افتاد؟!