ساخت خاطره با سیستم عصبی مصنوعی
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی با کمک سیستم عصبی مصنوعی موفق به ساخت خاطره مصنوعی شدند که قادر به افزایش 40 درصدی حافظه انسان است.
مغز انسان پر از رمز و راز است که یکی از آنها نحوه دقیق علمکرد حافظه است. نظریه های زیادی درباره نحوه عملکرد حافظه در مغز وجود دارد اما پیشرفت های اخیر می تواند درک بهتری از این موضوع را برای دانشمندان به ارمغان بیاورد.
گروهی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و مرکز پزشکی ویک فورست موفق به توسعه سیستم مصنوعی جدیدی شدند. گفته می شود این سیستم از الگوی حافظه فرد استفاده می کند تا توانایی طبیعی مغز برای به یاد آوردن حافظه و رمزگذاری را بیاموزد.
تحقیقات آنها روی حافظه کوتاه مدت شرکت کنندگان متمرکز بود. در پایان آزمایش ها و تست ها 35 الی 37 درصد بهبود در حافظه کوتاه مدت داوطلبان دیده شد.
به گفته های دکتر رابرت همپسون، پروفسوری از مرکز پزشکی ویک فورست و یکی از سرپرستان این مطالعه، این گروه تحقیقاتی برای اولین بار از روشی مصنوعی برای افزایش عملکرد حافظه کوتاه مدت در داوطلبان استفاده کرده اند.
وی افزود: این اولین باری است که دانشمندان موفق به تشخیص الگوی حافظه یا کد سلول های مغزی بیمار شده اند و در اصل از این کدها استفاده کردند تا حافظه بهتر کار کند. این تکنولوژی گامی مهم به سوی بازیابی حافظه از دست رفته است.
این مطالعه بر بهبود عملکرد حافظه رویدادی در شرکت کنندگان متمرکز بود؛ دلیل انتخاب این بیماری این است که اختلال در حافظه رویدادی یکی از رایج ترین نوع فراموشی در بیماران مبتلا به آلزایمر، سکته مغزی و آسیب به سر است.
حافظه رویدادی به اطلاعات کاملا جدیدی گفته می شود که مدت زمان کوتاهی برای شخص مفید هستند؛ مانند این که وقتی به خانه رسیدید کلیدهایتان را کجا گذاشتید. در مقابل، حافظه مرجع به اطلاعاتی گفته می شود که برای مدت زمان طولانی در مغز فرد ذخیره می شوند؛ مانند چیزهایی که در مدرسه یاد گرفته اید.
دانشمندان دو آزمایش مختلف روی داوطلبان، به خصوص بیماران مبتلا به صرع مرکز پزشکی ویک فورست، انجام دادند. ابتدا از شرکت کنندگان خواسته شد یک وظیفه ساده کامپیوتری مرتبط با حافظه را انجام دهند تا الگوهای عصبی یا کدهای آنها ثبت شود.
دومین وظیفه به آنها محول شد؛ در این قسمت به شرکت کنندگان یک تصویر بسیار متمایز نشان داده شد که با وقفه ای کوتاه همراه بود. سپس از آنها خواسته شد که این عکس را از میان چهار یا پنج عکس انتخاب کنند. در حالی که این آزمایش ها در حال انجام بود، دانشمندان همچنان به ثبت کدهای عصبی شرکت کنندگان ادامه دادند تا بعد بتوانند از کدهای مشابه روی خود بیماران استفاده کنند.
دانشمندان متوجه شدند که تحریک داوطلب با کدهای پاسخ درست (که در صورت صحیح بودن جواب شرکت کننده به ثبت می رسید) تا 40 درصد به آنها کمک می کند که نتایج بهتری بگیرند.
همپسون می گوید: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که می توانیم، محتوای حافظه بیمار را ثبت کنیم، آن را تقویت کنیم و به خود بیمار بازگردانیم. حتی در صورتی که حافظه فرد ضعیف هم باشد، امکان تشخیص الگوهای عصبی (که نشان دهنده تشکیل صحیح حافظه است) وجود دارد که این امر تمام الگوهای نادرست را حذف می کند.